Turkish Journal of Forest Science

2017 yılında kurulan Turkish Journal of Forest Science (TJFS), İngilizce ve Türkçe olarak makale kabul eden uluslararası hakemli bir dergidir. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Orman Fakültesi tarafından online ve açık erişim olarak yayınlanan dergimiz yılda iki sayı çıkarmaktadır. Dergide orman mühendisliği, orman endüstri mühendisliği, yaban hayatı ekolojisi ve yönetimi ve peyzaj mimarlığı ile ilgili bilimsel makaleler yayınlanmaktadır.

Basic Science of Forestry

Forest biometrics

Forest soils

Forest hydrology

Tree physiology

Forest biomass, carbon, and bioenergy

Forest biotechnology and molecular biology

Forest Ecology

Forest ecology

Forest ecological services

Restoration ecology

Forest adaptation to climate change

Wildlife ecology and management

Silviculture and Forest Management

Forest genetics and tree breeding

Silviculture

Forest RS, GIS, and modeling

Forest management

Forest Protection

Forest entomology and pathology

Forest fire

Forest resources conservation

Forest health monitoring and assessment

Orman İnşaatı Geodezi ve Fotogrametri

Wood Science and Technology

Landscape Architecture

Yazım Kuralları

Dergimize gönderilen eserler TJFS Şablonu kullanılarak yazılmış olmalıdır. Metin, tek satır aralıklı 12 punto Times New Roman yazı tipi boyutu kullanılarak yazılmalıdır. Metin her iki tarafa tamamen yaslanmalıdır. Lütfen şekillerinizi ve tablolarınızı ilk alıntı yapılan paragraftan sonra ana metin içine ekleyiniz.

Özet en fazla 300 kelimeden oluşmalıdır. Lütfen özetten sonra en fazla 5 anahtar kelime ekleyiniz. Eğer makale İngilizce olarak yazılmışsa, Türkçe özet, İngilizce özetten sonra yer almalıdır.

Eseriniz https://dergipark.org.tr/tr/pub/turkjforsci adresinden online olarak dergiye gönderilmelidir. Genel olarak makaleyi gönderen kişi sorumlu yazar olduğundan, başvuru ve hakem değerlendirmesi sürecinde makaleden sorumludur. Sorumlu yazar, tüm ortak yazarların yazar listesine dahil edilmesi ve yazarların makalenin sunulan halini okuduğundan ve onayladığından emin olmalıdır.

Derginin kabul ettiği ana makale türleri aşağıdaki gibidir:

Araştırma Makalesi: Orijinal araştırma makaleleri. Dergi, çalışmanın bilimsel olarak sağlam deneyler bildirmesi ve / veya önemli miktarda yeni bilgi sağlaması koşuluyla tüm orijinal araştırma makalelerini dikkate alır.

Derleme: Bunlar, belirli bir araştırma alanında yapılan son ilerleme ile ilgili kısa ve kesin güncellemeler sağlar.

ATIFLAR / KAYNAKÇA

Kaynaklar stili olarak the American Psychological Association dergisi esas alınmıştır. Mendeley programı kullananlar MS Word pluginini kurduktan sonra American Psychological Association sixth edition (APA sixth edition)i stil olarak seçmelidirler.

Metin içinde atıf örneği: "We used the Cuzick and Edwards (1990) test... ... summed across all cases (Cuzick & Edwards, 1990)".

Kaynaklar listesi: Kaynaklar önce alfabetik sıraya göre sonra basım yılına göre sıralanırlar. Eğer aynı yıl içinde yayınlanmış bir yazara ait birden fazla yayın varsa, yıldan sonra 'a', 'b', 'c', v.b. harfler yerleştirilmelidir.

Örnekler:
Dergide yayınlanmış makaleye atıf örneği:
Van der Geer, J., Hanraads, J. A. J., & Lupton, R. A. (2010). The art of writing a scientific article. Journal of Scientific Communications, 163, 51–59.

Kitaba atıf örneği:
Strunk, W., Jr., & White, E. B. (2000). The elements of style. (4th ed.). New York: Longman, (Chapter 4).

Kitap bölümüne atıf örneği:
Mettam, G. R., & Adams, L. B. (2009). How to prepare an electronic version of your article. In B. S. Jones, & R. Z. Smith (Eds.), Introduction to the electronic age (pp. 281–304). New York: E-Publishing Inc.

Web sayfasına atıf örneği:
Cancer Research UK. Cancer statistics reports for the UK. (2003). http://www.cancerresearchuk.org/aboutcancer/statistics/cancerstatsreport/ Accessed 13.03.03.

Veri setine atıf örneği:
[dataset] Oguro, M., Imahiro, S., Saito, S., Nakashizuka, T. (2015). Mortality data for Japanese oak wilt disease and surrounding forest compositions. Mendeley Data, v1. http://dx.doi.org/10.17632/xwj98nb39r.1.

Daha fazla örnek aşağıda verilmiştir:

Daneshvar, M. R. M., Bagherzadeh, A., & Tavousi, T. (2013) Assessment of bioclimatic comfort conditions based on Physiologically Equivalent Temperature (PET) using the RayMan Model in Iran, Central European Journal of Geosciences, 5(1), 53-60.
Farajzadeh H., & Matzarakis A. (2012) Evaluation of thermal comfort conditions in Ourmieh Lake, Iran. Theoretical and Applied Climatology, 107, 451–459.
Hamad, T. A., & Oguz, H. (2020) Determining thermal comfort zones for outdoor recreation planning: A case study of Erbil-Iraq, Turkish Journal of Forest Science, 4(1). 133-145.
Hoppe, P. R. (1999) The physiological equivalent temperature – a universal index for the biometeorological assessment of the thermal environment. International Journal of Biometeorology, 43, 71–75.
Knes, I. & Thorsson, S. (2006) Influences of culture and environmental attitude on thermal, emotional and perceptual evaluations of a public square. International Journal of Biometeorology, 50:258–268.
Lin, T. P. & Matzarakis, A. (2008) Tourism climate and thermal comfort in Sun Moon Lake, Taiwan. International Journal of Biometeorology, 52, 281–290.
Lin, T. P. & Matzarakis, A. (2011) Tourism–climate information based on human thermal perception in Eastern China and Taiwan. Tourism Management, 32, 492–500.
Lo, C. P. & Yeung, A. K.W. (2002) Concepts of Techniques of GIS. Prentice Hall, New Jersey.
Matallah, M. E., Alkama, D., Ahriz, A., & Attia, S. (2020) Assessment of the Outdoor Thermal Comfort in Oases Settlements, Atmosphere, 11(2), 185, 1-17
Matzarakis, A., Mayer, H. & Iziomon, M. G. (1999) Applications of a universal thermal index: physiological equivalent temperature. International Journal of Biometeorology, 43, 76–84.
Matzarakis, A. (2006) Weather and climate related information for tourism. Tourism and Hospitality Planning & Development, 3, 99–115.
Matzarakis, A., Rutz, F. & Mayer, H. (2010) Modelling Radiation fluxes in simple and complex environments – Basics of the Rayman model. International Journal of Biometeorology, 54, 131–139.
Matzarakis, A., Rutz, F. & Mayer, H. (2007) Modelling Radiation fluxes in easy and complex environments – Application of the Rayman model. International Journal of Biometeorology, 51, 323–334.
Matzarakis, A. & Mayer, H. (1996) Another kind of environmental stress: Thermal stress. WHO collaborating centre for Air Quality Management and Air pollution Control. Newsletters, 18, 7–10.
Mieczkowski, Z. (1985) The tourism climate index: a method for evaluating world climates for tourism. Canadian Geographer, 29, 220–233.
Morgan, R., Gatell, E., Junyent, R., Micallef, A., Özhan, E. & Williams, A. (2000) An improved user – based beach climate index. Journal of Coastal Conservation, 6, 41–50.
Nikolopoulou, M. & Steemers, K. (2003) Thermal comfort and psychological adaptation as a guide for designing urban spaces. Energy and Buildings, 35:95–101.
RIMP (2015) Republic of Iraq Ministry of Planning. Retrieved from: https://mop.gov.iq/en/
Stathopoulos, T., Wu, H., & Zacharias, J. (2004) Outdoor human comfort in an urban climate. Building and Environment, 39:297–305.
SWSD (2015) Sulaimani Weather Station Data. Retrieved from the office in Sulaimani-Iraq.
Topay, M. (2013) Mapping of thermal comfort for outdoor recreation planning using GIS: the case of Isparta Province (Turkey) Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 37: 110-120.
Toy, S., Yılmaz, S., & Yılmaz, H. (2005) Determination of bioclimatic comfort in three different land uses in the city of Erzurum, Turkey. Building and Environment, 42: 1315–1318.
VDI. (1998) Methods for the human biometeorological evaluation of climate and air quality for the urban and regional planning. Part I: Climate. Beuth, Berlin, VDI guideline 3787, Part 2.
Wikipedia (2015) Sulaimani Province. Retrieve from: https://en.wikipedia.org/wiki/Sulay-maniyah
Yılmaz, S., Akif, I. M. & Matzarakis, A. (2013) Global NEST Journal, 15(3), 408-420.
Zengin, M., Kopar, İ., & Karahan, F. (2010) Determination of bioclimatic comfort in Erzurum-Rize expressway using GIS. Building and Environment, 5, 158–164.

Etik İlkeler ve Yayın Politikası

Turkish Journal of Forest Science, orman mühendisliği, orman endüstri mühendisliği, yaban hayatı ekolojisi ve yönetimi ve peyzaj mimarlığının tüm yönleriyle ilgili orijinal araştırma makaleleri yayınlayan çevrimiçi, açık erişimli, uluslararası ve çift kör hakemli bir bilimsel dergidir. Dergi, etik yönergelere uygun olarak hazırlanmış orijinal araştırma ve inceleme makaleleri yayınlamaktadır.

Derginin editör ve yayın süreçleri Yayın Etiği Komitesi (COPE), Avrupa Bilim Editörleri Birliği (EASE), Uluslararası Tıbbi Dergi Editörleri Konseyi (ICMJE) ve Ulusal Bilgi Standartları'na göre şekillendirilmiştir (NISO). Dergi, Bilimsel Yayıncılıkta Şeffaflık ve En İyi Uygulama İlkelerine (doaj.org/bestpractice) uygundur.

YAZARLAR İÇİN ETİK KURALLAR

Yazarlar aynı anda birden fazla dergiye makale göndermemelidir. Bu konuyla ilgili olarak yazarlar daha önce yayınlanmış çalışmaları da göndermemelidir. Tüm yazarlar bu tür bir ekleme, çıkarma veya yeniden düzenleme konusunda anlaşmalıdır. Yazarlar, başkalarının fikirlerini, dillerini, resimlerini ve tablolarını kullanırlarsa, bunun uygun şekilde alıntılandığından v/veya gerektiğinde izin alındığından emin olmalıdır. Yazarlar, gönderdikleri bildiriler için bu bölümde belirtilen kurallara (intihal, çoğaltma, kendinden intihal, yazarlık, yanlış atıf, uydurma, etik dışı araştırma ve önlemler, çıkar çatışması, ana ilkeler vb.) uymalıdır.

Bir makale göndererek yazar/yazarlar, makalenin orijinal eseri olduğunu, makalenin başka bir yere gönderilmediğini veya yayınlanmadığını (basılı, çevrimiçi / blog vb.), Makalenin ve içeriğinin ihlal etmediğini onaylar üçüncü tarafların hakları ile ilgili herhangi bir şekilde ve içinde bulundukları herhangi bir riskin tüm sorumluluğunu üstlenmelerini sağlamaktır.

Yazarlık, rapor edilen çalışmanın tasarımına, tasarımına, yürütülmesine veya yorumlanmasına önemli katkılarda bulunanlarla sınırlı olmalıdır. Önemli katkılarda bulunanların hepsi ortak yazar olarak listelenmelidir. Makalenin belirli önemli yönlerine (örneğin, dil düzenleme) katılan başkaları varsa, bunlar “Teşekkürler” bölümünde tanınmalıdır. Eğer çalışma “klinik araştırmalar hariç insanın katılımı ile yapılan bilimsel araştırmalar / çalışmalar” içeriyorsa, yazar makalede tüm prosedürlerin insan hakları mevzuatına uygun olarak yapıldığını ve ilgili kurumsal komite / üniversite etik komitesi bunları onaylamıştır.

Çalışmanın deneysel veya vahşi hayvanların (veya hayvan materyallerinin) kullanımını içermesi durumunda yazar, makalenin tüm prosedürlerin “Laboratuvar Hayvanlarının Bakımı ve Kullanımı Kılavuzu” ilkelerine uygun olarak gerçekleştirildiğine dair bir ifade içermesini sağlamalıdır. İlgili yasalar ve kurumsal kılavuz ilkeler ile uygun kurumsal komite (ler) / üniversite etik komitesi tarafından onaylanmış olması gerekmektedir.

Etik kurul izni gerektiren çalışmalarda, izinle ilgili bilgiler (kurul adı, tarih ve sayı no) yöntem bölümünde ve ayrıca makale ilk/son sayfasında yer verilmelidir. Olgu sunumlarında, bilgilendirilmiş gönüllü olur/onam formunun imzalatıldığına dair bilgiye makalede yer verilmesi gereklidir.

Araştırmayı finansal olarak destekleyen herhangi bir ticari bağ veya kurum varsa, bunlar “Teşekkürler” bölümünde tanınmalıdır ve yazarlar, söz konusu kurum veya kuruluşla herhangi bir ilişki olmadığını veya varsa ilişkinin niteliğini belirtmelidir.

EDİTÖRLER İÇİN ETİK KURALLAR

Editörler, yazma ve yayınlama kılavuzuna uygunluğu sağlamak için gerekli değişiklikleri yapma ve makaleyi düzenleme yetkisine sahiptir. Editörler, makale ile ilgili bilgilerin gizli olduğunu ve yazarlar ve hakemler dışında hiç kimseyle paylaşılmaması gerektiğini bilmelidir.

HAKEMLER İÇİN ETİK KURALLAR

Hakemler, bildiri ve akran değerlendirme süreciyle ilgili bilgilerin gizli olduğunu ve editör ile kimseyle paylaşılmaması gerektiğini bilmelidir.